பச்சை போர்த்திய பூமியை
ஓர் இரவில்
வெண்பனி போர்த்தி சொர்க்கமாக்கியது
கார்காலம்
திராட்சைக்காக நாட்டிய பந்தலில்
பனி பூத்துக் குலுங்கியது
பனிக்கால ஆடைகளாய்
கனத்திருக்கும் மனத்தோடு
சொர்க்கச்சாலைகளில் நடக்கின்றேன்
தொட்டுக்கொண்டுவரும் குளிர்காற்றாய்
நீயும் வந்துகொண்டிருக்கிறாய்
பனித்துளி பார்த்து தயங்காது
அள்ளி விளையாடும் சிறுமியாய்
சொல்லிவிடத் துடிக்கிறேன்
ஆனாலும்
வெண்பனி தொடத்தயங்கும் மனிதர்களாய்
பேச்சுக்கள் முடிகின்றன மனதோடுமட்டும்..
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக